Rozdział 45 część 1

Od tygodnia byłam już w domu. Niby wszystko wróciło już do normy. Prawie. Miałam rękę w gipsie, co utrudniało mi normalne funkcjonowanie. Za to miałam duże wsparcie w Maćku i Jasiu. Byli przy mnie zawsze. Prawie.
Tego jednego, pechowego dnia, coś było inaczej. Wiedziałam, że coś się czai, ale nie podejrzewałam czegoś takiego...
- Kochanie... - mruknął Jaś, opierając się na łokciu. Leżeliśmy w moim łóżku oglądając film. Od początku był bardzo zamyślony, ale wolałam nie drążyć tematu. Teraz naprawdę się przeraziłam. - Chyba muszę już iść
- Zostań.
- Nie mogę - posłał mi smutny uśmiech. - Ale mam jedno pytanie.
- Jakie?
- Co byś zrobiła, gdyby mnie zabrakło?
- Zamierzasz mnie zostawić? - oczywiście nie odrzucałam tej możliwości. Zawsze mnie zastanawiało co ktoś taki widzi w takim czymś jak ja.
- Nie - delikatnie ukazał swój aparat. - Jestem ciekawski.
- Okej... - teatralnie załamałam ręce. - No więc pewnie bym się zabiła. Nie mogłabym żyć bez ciebie.
- Nie. - nagle spoważniał. - nie rób tego.
- Co...?
- Nieważne. - przerwał mi. - Mimo wszystko pamiętaj, że  cię kocham. - pocałował mnie namiętnie, jak nigdy. Później rzucił krótkie ' dobranoc, kochanie' i wyszedł. Zmartwiona i zdziwiona całą tą sytuacją poszłam spać...

Rano... No dobra, popołudniu. Wstałam bardzo późno. Z trudem zwlokłam się z łóżka. Zdziwiła mnie cisza panująca w całym domu. Zaskoczona zeszłam na dół, gdzie znalazłam krótki liścik od mojego brata.
"Nie wychodź z domu, uważaj na siebie. Kocham cię." Czy oni wszyscy oszaleli? Nagle tacy troskliwi.
Ze śmiechem nalałam mleka do miski i wsypałam płatki. Udałam się do salonu, by tam w spokoju spożyć śniadanie. Ku mojemu zaskoczeniu telewizor był włączony. Nagle na ekranie pojawił się nagłówek: "TRAGICZNA ŚMIERĆ NASTOLATKA W LEGNICY". Spojrzałam na telewizor. Po chwili mój posiłek wylądował na podłodze. Z ekranu uśmiechał się do mnie...Jaś.


Sul, sul!
Ten rozdział postanowiłam podzielić na dwie części, ponieważ wyszedł bardzo krótki.
Ale umowa jest taka: 5 komentarzy --> wrzucam drugą część =)
Mam nadzieję, że nie będziecie o to źli... 8)
Dziękuję Wam za czytanie <3