Rozdział 39

- Kochanie, co jest? - zapytał Olek, wzmacniając uścisk.
- Wszystko okej - posłałam mu wymuszony uśmiech.
- Wiem, że nie. - Miał rację. Choć nie powinnam, martwiłam się o Jasia. Gdzie teraz jest? Dokąd wyjechał? Już na zawsze?
Choć u boku Olka było mi dobrze, czułam pustkę. Nie mogłam tego opisać. Coś było nie tak, a jednocześnie wszystko było idealnie.
- Po prostu się o ciebie martwię - powiedział, całując mnie w czoło. Tak samo robił Jaś...
- Nie myśl o nim - zganiłam się w myślach i wróciłam do oglądanego filmu. Trafiło na " Trzy metry nad niebem". Ostatnio oglądałam go kilka tygodni temu, z Jankiem...
No nie! Dlaczego nie mogę przestać o nim myśleć?! Przecież nic już do niego nie czuję, prawda?!
- Chodźmy gdzieś, proszę. - poprosiłam, chcąc uciec od swoich myśli.
- Nie chce mi się. - zrobiłam błagalną minkę. - No, okej. Dla mojej księżniczki wszystko.
Posłałam mu triumfalny uśmiech i pociągnęłam w stronę drzwi.
- Mam ochotę na kebaba.
- Księżniczka zamienia się w nastolatkę - mruknął, jakby nie chciał żebym to usłyszała. Jednak, miałam dobry słuch. Troszkę zabolało.
Odganiając złe myśli (już któryś raz z kolei) wyszłam na zewnątrz. Był ładny, słoneczny dzień. Idealny na spacer.
Naszym celem była budka z kebabem. Gdy dochodziliśmy, dojrzałam troję ludzi. Rozpoznałam ich, niestety.
Ucieszył mnie widok Rafała, dawno go nie widziałam. Później przeniosłam wzrok na Jasia i zamarłam. Był złączony w uścisku z wysoką szatynką, nadającą się do programu "Top Model". Najzabawniejsze było to, że to nie była ta sama dziewczyna co ostatnio.
- Olek, zmieniłam zdanie. - odwróciłam się plecami do nich. Poczułam ukłucie w sercu. Choć przecież nie powinno mnie już interesować to, z kim spotyka się Jaś. - Chodźmy gdzieś indziej.
- Dlaczego? - popatrzył na mnie zdezorientowany. Widocznie ich nie zauważył.
- Nie mam ochoty na kebaba.
- Nie ogarniam cię - wybuchnął raptownym śmiechem. - Okej, jak chcesz - dał mi buziaka w polik i odeszliśmy.


Godzinę później

Siedzieliśmy na kanapie w salonie, jedząc chipsy i oglądając jakąś głupią komedię. Maćka nie było w domu, dlatego mieliśmy święty spokój. Wtuliłam się w nagi tors Olka, a on zaczął kreślić wzory na moim ramieniu. Swoją drogą, był bardzo umięśniony.

Nagle nasz spokój przerwał dzwonek do drzwi.

- Spodziewamy się kogoś? - zapytałam zdziwiona.

- Nie. - odpowiedział. - lepiej pójdę otworzyć.

Pospiesznie założył T-shirt i wyszedł z salonu.

Usłyszałam odgłos otwierania drzwi i po chwili wzburzony głos Olka:

- Co tu robisz?!

Nie usłyszałam odpowiedzi.

- Wynoś się stąd!

Zaciekawiona wyszłam do korytarza.

- Nie będziesz z nią rozmawiać! Wyjdź!

Zdenerwowana podbiegłam do drzwi. Zastałam tam ową przyjaciółkę Jasia. Szatynka uśmiechnęła się do mnie i powiedziała:

- Cześć, jestem Angelika. Musimy porozmawiać...

OGŁOSZENIA PARAFIALNE =)

Kochani, przez najbliższe 3-4 dni nie będą pojawiały się rozdziały.

Piszcie co sądzicie o tym, w komentarzach,

Albo na asku: akuku =)

Dziękuję Wam za czytanie ;** <3